14 februari 2017
Eigenlijk was het niet eens de bedoeling een boek te schrijven. Ik had geen idee waar ik aan begon, toen het besluit dit uit te geven eenmaal was genomen. Achteraf blijkt het schrijven nog het makkelijkste deel van het werk. Schrijven ligt me ook wel, ik doe dat al zo lang als ik me kan herinneren. Het vastleggen van wensen, eisen, oplossingen en specificaties in leesbare tekst is een belangrijk deel van mijn werk, daar kan ik altijd lekker mijn ei in kwijt.
Als een document op het werk zijn definitieve versie heeft gekregen, wordt het opgeslagen en dat is het dan. Pas bij een productwijziging wordt het document weer aangepast. Maar dit is een van andere orde. Een persoonlijk verslag van de confrontatie met werkloosheid en hoe ik daar mee om ging. Echt met de billen bloot. Het uitgeven van een boek is ook wat anders dan het opleveren van documentatie. Het werk begint pas als het schrijven klaar is, ik heb me dat nooit zo gerealiseerd.
Het ontwerp van het binnenwerk en de omslag heb ik uitbesteed, en ook de eerste contacten met de drukker zijn zo voor me geregeld. Maar nu ligt de bal bij mij. Bij elke stap in het proces denk ik een heel eind gevorderd te zijn, maar het blijkt dat er steeds een nieuwe uitdaging wacht. Ik moet dingen doen om mijn doel – gelezen worden – te bereiken. Het boek moet niet alleen gemaakt worden, maar ook gedistribueerd en …. verkocht. Ik zal bekend moeten maken dat het boek er is, en overtuigen dat het moeite waard is gelezen te worden.
Ik doe nu dingen waarvan ik altijd dacht dat me die niet zo lagen. Marketing, verkoopkanalen zoeken, pers benaderen, het bepalen van de timing van dit alles. Gelukkig heb ik hulp van mensen uit mijn omgeving die weten hoe je zoiets aanpakt. Inmiddels is de boekpresentatie geregeld, uitnodigingen verstuurd, BTW nummer aangevraagd, UWV ingelicht. Gesprekken met lokale en regionale pers zijn gepland, een aantal exemplaren zijn verstuurd aan belangstellenden die me feedback willen geven. Nog vier weken, dan gaan we los!
